اثر بخشی قصه گویی بر مؤلفه های هوش اخلاقی کودکان دختر پیش دبستانی در شهر اصفهان

مقدمه: یکی از مهم­ترین موضوعات در تربیت کودک، پرورش هوش اخلاقی اوست و قصه­گویی به­عنوان ابزاری جهت انتقال پیام‌های اخلاقی و رفتاری در جوامع گوناگون محسوب می­گردد. از این­رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر قصه­گویی بر هوش اخلاقی دختران خردسال شهر اصفهان بود. روش: روش پژوهش آزمایشی با پیش­آزمون و پس­آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمامی کودکان دختر4 تا 6 ساله مهدهای کودک شهر اصفهان بود. پس از انتخاب 30 کودک از سه مهد کودک در منطقه 3 شهر اصفهان با روش تصادفی خوشه­ای، در 2 گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند و پرسشنامه 77 سؤالی میکله بوربا توسط والدین آن­ها تکمیل گردید. یافته­ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه از لحاظ متغیرهای همدلی، وجدان، احترام و بردباری تفاوت معنی­دار وجود دارد (0/05p≤). نتیجه­گیری: از این­رومی­توان از قصه­گویی به عنوان یک روش آموزشی غیرمستقیم و متناسب با دنیای کودکی به صورت آزاد با روش­های از پیش تعیین شده با توجه به آموزه خاص و هدفمند اخلاقی بهره گرفت.